APACZÓW WOJNA 1871-1873

APACZÓW WOJNA 1871-1873. Wojowni­czy Indianie z plemienia Apaczów na połu­dniowym zachodzie stawili opór napływają­cym białym osadnikom amerykańskim i wojsku. Nieustannie dokonywali szybkich rajdów, po czym chronili się w górskich kryjówkach. Po zabójstwie ponad 100 Apa­czów, w większości kobiet i dzieci (patrz camp grant, masakra w camp grant isyi), bardzo wielu Apaczów wstąpiło na wojenną ścieżkę. W 1871 generał George Crook (1829-1890), który twierdził, że po to, by można było osiągnąć pokój, należy najpierw pokonać Indian, objął dowództwo nad wojs-

karni USA stacjonującymi w Nowym Mek­syku i Arizonie. Crook podzielił wojsko na małe oddziały i rozesłał je w teren, by chwytali lub zabijali Apaczów. Sam po­prowadził wojsko przeciwko wodzowi Co-chise'owi (l815?-1874), który w końcu pod­pisał w 1872 porozumienie pokojowe i zgo­dził się, by jego plemię zamieszkało w rezer­wacie. Inni Apacze, pod wodzą Yictorio (zm. 1880) i Geronimo (1829-1909) walczyli dalej, ale byli stale nękani przez wojsko, brakowało im żywności i amunicji. Zmę­czeni walką Indianie poddali się w kwietniu 1873. Osiedlono ich w rezerwacie San Carlos w Arizonie. Pokój nie trwał długo, ponieważ Apacze nie zaadaptowali się do warunków życia w rezerwacie i buntowali się, gdyż biali nie przestrzegali porozumień. Po kilku latach Indianie uciekli z rezerwatu i ponow­nie przystąpili do walki.