HABSBURGÓW AUSTRIACKICH ZATARGI

HABSBURGÓW AUSTRIACKICH ZATARGI Rada rodzinna Habsburgów aus­triackich (1605) zmusiła psychotycznego ce­sarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego Rudolfa II (1552-1612) do powierzenia namiestnictwa na Węgrzech jego bratu Maciejowi (1557-1619). Ten zawarł pokój z przywódcą Węgrów i księciem Siedmiogrodu Stefanem Bucskayem i z Turcją (1606). Oba traktaty wywołały niezadowolenie Rudolfa, który za­mierzał odebrać namiestnictwo Maciejowi. Ten jednak za cenę ustępstw dla Węgrów, a także dla protestantów, uzyskał poparcie stanów węgierskich, a następnie także aus­triackich (1608), opanował zbrojnie Morawy, ale mimo wkroczenia z armią do Czech nie uzyskał ich poparcia. Rudolf odstąpił Macie­jowi koronę węgierską oraz władzę w Austrii i na Morawach. W 1609 Rudolf, by pozyskać Czechów, zapewnił im wolność wyznania. Prawdopodobnie on to sprowadził w 1611 do Czech niepłatne wojska arcyksięcia Austrii, swego bratanka Leopolda, biskupa katolic­kiego Passawy, w niejasnym celu użycia ich przeciw Maciejowi lub przeciw Czechom. Stany czeskie zmusiły następnie Rudolfa do zrzeczenia się tronu czeskiego. Rudolf utrzy­mał jedynie tytuł cesarza (1611), który w rok później, po jego śmierci, przypadł Maciejowi. Patrz także trzydziestoletnia wojna