Scrigroup - Documente si articole

     

HomeDocumenteUploadResurseAlte limbi doc
BulgaraCeha slovacaCroataEnglezaEstonaFinlandezaFranceza
GermanaItalianaLetonaLituanianaMaghiaraOlandezaPoloneza
SarbaSlovenaSpaniolaSuedezaTurcaUcraineana

AdministracjaBajkiBotanikaBudynekChemiaEdukacjaElektronikaFinanse
FizycznyGeografiaGospodarkaGramatykaHistoriaKomputerówKsiążekKultura
LiteraturaMarketinguMatematykaMedycynaOdżywianiePolitykaPrawaPrzepisy kulinarne
PsychologiaRóżnychRozrywkaSportowychTechnikaZarządzanie

NAMIBII WOJNA O NIEPODLEGŁOŚĆ

historia



+ Font mai mare | - Font mai mic



DOCUMENTE SIMILARE

NAMIBII WOJNA O NIEPODLEGŁOŚĆ 1966- W 1966 na mocy decyzji Organizacji Narodów Zjednoczonych skończył się man­dat Republiki Południowej Afryki w byłej kolonii niemieckiej w południowo-zachod-niej Afryce, znanej także jako Namibia. Rząd Republiki Południowej Afryki repre­zentujący białą mniejszość, odmówił jednak oddania zarządu i władzy nad tym teryto­rium. Czarni nacjonaliści afrykańscy powo­łali wkrótce partyzancki front wyzwolenia kraju, Ludową Organizację Afryki Połu-dniowo-Zachodniej (SWAPO), która rozpo­częła walkę z białymi. Początkowo SWAPO była słaba i nieskuteczna, jednakże po usu­nięciu Portugalczyków z sąsiedniej Angoli (patrz angoli wojna o niepodległość 1961-1976) kraj ten ofiarował partyzantom SWAPO pomoc i tereny na bazy, w których szkolili ich żołnierze kubańscy. Nastąpiła szybka eskalacja partyzanckiej wojny o nie­podległość. Wojska rządowe Republiki Po­łudniowej Afryki zaczęły dokonywać najaz­dów na bazy partyzanckie w Angoli, a siły SWAPO odwzajemniały się atakami w Na­mibii. W 1976 ONZ potępiła Republikę Południowej Afryki za „bezprawną okupa­cję' terytorium, a w rok później Zgroma­dzenie Ogólne ONZ uznało SWAPO za jedynego uprawnionego przedstawiciela Na­mibii. W 1978 ONZ zwołała konferencję międzynarodową mającą zająć się rozwiąza­niem konfliktu. Premier Republiki Połu­dniowej Afryki, John Yorster (1915-1983) wyraził zgodę na przeprowadzenie referen­dum pod nadzorem ONZ; plebiscyt miał określić przyszłość Namibii; potem wycofał zgodę. W 1979 Yorster, wówczas prezydent, ponownie odrzucił propozycję ONZ roz­wiązania sporu. Dwa lata później, na kon­ferencji pokojowej w Genewie, również nie udało się nakłonić rządu Republiki Połu­dniowej Afryki do ustępstw; głównym pun­ktem niezgody był Walvis Bay, jedyny port morski Namibii. Republika Południowej Afryki oświadczyła, że nie wycofa się z Na­mibii, dopóki przebywają tam wojska ku­bańskie; stanowisko to poparły Stany Zjed­noczone. W 1984 ustanowiono komisję do kontroli przestrzegania porozumienia o za­wieszeniu broni. W 1988 Angola, Kuba i RPA podpisały porozumienie umożliwia­jące uzyskanie przez Namibię niepodległo­ści. Na mocy przyjętych ustaleń w 1989 wojska kubańskie opuściły Angolę, a połu­dniowoafrykańskie - Namibię, l listopada 1989 odbyły się w Namibii wybory po­wszechne, w których zwyciężyła SWAPO. l kwietnia 1990 władzę w Namibii objął rząd koalicyjny.





Politica de confidentialitate | Termeni si conditii de utilizare



DISTRIBUIE DOCUMENTUL

Comentarii


Vizualizari: 575
Importanta: rank

Comenteaza documentul:

Te rugam sa te autentifici sau sa iti faci cont pentru a putea comenta

Creaza cont nou

Termeni si conditii de utilizare | Contact
© SCRIGROUP 2024 . All rights reserved