UGANDYJSKA WOJNA DOMOWA

UGANDYJSKA WOJNA DOMOWA 1978- Jesienią 1978 wojska ugandyjskie na rozkaz dożywotniego prezydenta (fak­tycznego dyktatora) feldmarszałka Idi Ami-na „Dada' (ur. ok. 1925) najechały sąsied­nią Tanzanię i po wysadzeniu jedynego mostu na rzece Kagera, zajęły ok. 1800 km² obcego terytorium zwanego Kagera Salient. W odpowiedzi prezydent Tanzanii Julius Kambarge Nyerere (ur. 1922) wysłał w październiku 1978 do Ugandy armię wzmocnioną przez uchodźców ugandyj-skich, którzy opuścili rodzinny kraj, ucie­kając od tyrańskich rządów Amina. Wy­grawszy kilka potyczek, siły Tanzanii ma­szerowały przez południową część Ugandy. Otoczyły stolicę Ugandy, Kampalę, gdzie na krótko zatrzymały je oddziały libijskie przysłane na pomoc Aminowi. 11 kwietnia 1979 żołnierze tanzańscy, uchodźcy ugan-dyjscy oraz nacjonaliści weszli do Kampali, której mieszkańcy powitali ich jak oswobo-dzicieli. Chcąc uniknąć uwięzienia, Amin uciekł do Libii, a następnie do Arabii Saudyjskiej. W czasie ośmiu lat swoich rządów doprowadził kraj do ruiny, wypędził wszystkich Azjatów, zabił tysiące tubylców, wydał ogromne sumy na rozbudowę armii i znacjonalizował całą ziemię nie płacąc odszkodowań właścicielom.