WŁOSKO-ETIOPSKA WOJNA

WŁOSKO-ETIOPSKA  WOJNA 1895-1896.

Kilka lat po podpisaniu traktatu z Uccialli okazało się, że występują różnice między jego wersją w języku włoskim a wersją w języku amharskim (patrz włosko-etiop­ska wojna 1887-1889): Włochy zgłaszały pre­tensje do zwierzchnictwa nad całą Etiopią, natomiast cesarz Etiopii, Menelik II (1844--1913), twierdził, że jest to niezgodne z treścią traktatu. W 1895 Włosi posunęli się dalej w głąb Etiopii i zajęli krainę Tigre. Wojska Menelika wygrały bitwę pod Mekalie z oddziałem włoskim liczącym 2400 żołnierzy. Włochy przysłały posiłki liczące około 20 tysięcy żołnierzy, którzy l marca 1896 spotkali się z osiemdziesię-ciotysięcznymi siłami etiopskimi w bitwie pod Aduą. Etiopczycy odnieśli zdecydowa­ne zwycięstwo; około 6500 Włochów poleg­ło, a około 2500 dostało się do niewoli. Pokonany generał włoski, Oreste Baratieri (1841 — 1901), musiał się wycofać. Włosi wystąpili z propozycją pokoju i 26 paź­dziernika 1896 podpisali traktat w Addis Abebie. Włochy uznały niepodległość Etio­pii i zatrzymały jedynie nadbrzeżną kolo­nię w Erytrei. Traktat z 1900, który zmniejszył posiadłości Włochów w Etiopii do około 200 km², był dla Włochów kolej­nym upokorzeniem.