PORTUGALSKA WOJNA DOMOWA

PORTUGALSKA WOJNA DOMOWA 1826--1827. Po śmierci króla Portugalii Jana VI królem został jego syn, cesarz Brazylii Piotr I (1798-1834), który panował w Por­tugalii jako Piotr IV (patrz portugalska wojna domowa 1823-1824). Ku zadowoleniu liberałów król ustanowił konstytucję (opartą na brytyjskim systemie parlamentarnym), pozostał jednak w Brazylii zrzekając się tronu portugalskiego na korzyść małoletniej córki Marii da Gloria (1819-1853); warun­kiem objęcia przez nią tronu było małżeń­stwo z młodszym bratem cesarza, Dom Miguelem (1802-1866), który zobowiązany został do uznania konstytucyjnego rządu. Doszło do wojny domowej między zwolen­nikami absolutyzmu, stronnikami Miguela, zwanymi miguelistami, którzy opanowali Lizbonę, a konstytucjonalistami wspierany-

mi przez generała Jana Carlosa de Oliveirę e Daun Saldanha (1791-1876). W styczniu 1827 w Lizbonie wylądowało 5000 żołnierzy angielskich, którzy pomogli pokonać stron­ników Miguela. Anglicy opuścili Portugalię, gdy Miguel przyjął konstytucję ustanowioną przez Piotra (wcześniej poślubił Marię per procura, małżeństwo nie zostało spełnione) i został regentem. Patrz także miguelistów WOJNY 1828-1834.