RUSKA WOJNA DYNASTYCZNA

RUSKA WOJNA DYNASTYCZNA 1015-1025.

Po śmierci wielkiego księcia kijowskiego

Włodzimierza (956-1015) księstwo podzie­lono między wielu spadkobierców. Jego ambitny syn Świętopełk Przeklęty (zm. 1021) usiłował zdobyć władzę nad całą Rusią; zamordował braci Borysa i Gleba (zm. 1015 lub 1018), a także Śwłatosława i przejął Kijów. Jego czwarty brat, Jaro­sław (zm. 1054), który odziedziczył Nowo­gród, wyruszył z wojskiem na Kijów, prze­ciw Świętopełkowi. Swiętopełk przegrał bitwę (1016), po czym uciekł do Polski, na dwór teścia, Bolesława I Chrobrego (zm. 1025). W 1018 Swiętopełk i Bolesław pobi­li Jarosława nad Bugiem, najechali Ruś i zajęli Kijów (patrz ruskopolska wojna 1018-1025). Swiętopełk odzyskał tron kijow­ski, a Jarosław wycofał się do Nowogrodu. Swiętopełk podburzał ludność przeciw po­pierającym go Polakom, którzy opuścili Ruś i przyłączyli do Polski Grody Czer­wieńskie. Jarosław wyruszył przeciw Świę­topełkowi, który w 1019 został pobity nad Altą. Swiętopełk uszedł do Polski, a na­stępnie do Czech. Władcą Rusi został Jaro­sław, wielki książę Kijowa i Nowogrodu. Kampania wojenna podjęta później prze­ciw Jarosławowi przez jeszcze jednego syna Włodzimierza doprowadziła do podziału posiadłości ruskich między obu braci, jed­nak wkrótce po śmierci brata ziemie te powróciły do Jarosława.